Een tocht die anders liep dan gepland!

Nou, ik heb best goed geslapen vannacht, alleen vond ik het erg koud op de kamer voor ik naar bed ging. Het pension zit in een oud huis en daar zit geen dubbele beglazing in, dus met de koude wind pal op het raam was er niet tegenaan te stoken! In de kast vond ik wat extra dekens en zo was het best uit te houden. Toen ik midden in de nacht wakker werd om naar de wc te gaan, was ik al zover opgewarmd dat ik die extra deken van bed heb gegooid!

Rond 8 uur was ik wakker, mooi op tijd voor het ontbijt en iets na half negen daalde ik de trap af. Het ontbijt was prima verzorgd, zelfbediening, dus je kon gewoon pakken wat je wilde. Lekker krentenbrood met kaas, gewoon brood met jam en een suikerbroodje met alleen boter. Eitje erbij en een kopje koffie, mijn maag had een stevige bodem!

Voor vandaag had ik een wat langere tocht op het programma staan, van ongeveer 26 km. Toen ik de deur uitstapte (rond half tien) regende het zowaar een beetje. Dat hadden we niet afgesproken! Ook de wind, hoewel een stuk minder dan gisteren, blies nog aardig stevig. Ik begon met een stukje dorp, langs een beeld van een golf, ter nagedachtenis aan alle eilanders die elders ter wereld om het leven zijn gekomen.

Via een smal achterafpaadje kom ik in het duingebied terecht en zie dat de knalrode vuurtoren helaas in de steigers staat! De steigers staan er in een vierkant omheen en zijn bespannen met groen zeildoek. Met die vierkante vorm lijkt het de Brandaris van Terschelling wel! Even is er twijfel over het pad dat ik moet volgen, er is een weg waar ik niet in mag, maar via een klein sluip-door kruip-door paadje kom ik er toch.

Via een breed pad kom ik bij het strand en dat is nog net zo vreemd en zo groen als ik me herinner! Het lijkt wel of het strand helemaal begroeid is met lage groene plantjes. Na deze laag groen is er een rij lage duinen en dan komt pas het eigenlijke strand. Ik ga niet helemaal naar de waterlijn, maar volg een goed begaanbaar pad over het groene deel van het strand.

Dit pad moet ik kilometers volgen en waar de rij lage duintjes bij de waterlijn erg laag zijn loop ik pal in de ijskoude wind. Die heb ik schuin van achter, dus het had nog veel erger kunnen zijn! Soms is er opeens een tussendoorpad en kan je gemakkelijk naar het zandstrand. Dat doe ik natuurlijk een aantal keren en laat me heerlijk zandstralen!

Ik had me voorgenomen om na ca. 10 km een eigen stop in te lassen en ja hoor, weer gelukt: na 9,75 km staan er twee pallets op elkaar gestapeld en vormen zo een mooi zitje op een redelijke zithoogte. Ik geniet van de koffie uit m'n thermos en van het uitzicht op het strand. Jammer genoeg is het erg bewolkt vandaag, maar soms zijn er opeens van die grote stukken blauwe lucht en dan schittert de omgeving in het zonlicht!

Ik volg nog steeds de waterlijn, maar dan kom ik bij een gebied waar ik niet verder mag: broedgebied en niet toegankelijk tussen 15 april en 15 juli. En vandaag is het ... juist ...15 april! En smokkelen gaat niet, er is een draad gespannen en zo brutaal om daar overheen te klimmen ben ik nu ook weer niet. Het gebied ziet er trouwens heel nat uit en ik betwijfel of ik er überhaupt wel door had gekund!

Noodgedwongen wijk ik dus van de route af en zie een groene stip op m'n GPS verschijnen. Hier ligt een cache en ik beklim een duin ervoor. Boven gekomen heb je een prachtig uitzicht en de cache laat zich snel vinden. De naam van de cache is "de ketel" en dat is duidelijk: er zit een ketel in! Die moet natuurlijk even op de foto gezet worden.

Ik daal het duin weer af en verwacht binnendoor te kunnen naar "het baken", een grote driehoek midden in het land. Vanaf het duin had ik hem al zien staan. Helaas kan ik nergens binnendoor, allemaal moerasland en allemaal broedgebied. En zo loop ik aan de andere kant van de duinenrij al die kilometers die ik net heb gelopen weer terug. Best wel een mooi stuk, maar in m'n beleving loop ik terug, en welke wandelaar heeft daar nou geen hekel aan!?

Eindelijk kom ik dan bij een pad waar ik wel tussendoor kan, ik moet alleen even een onder water staand fietspad ontwijken. Via weer een smal sluip-door kruip-door weggetje lukt ook dit weer. En dan zie ik dat ik op hetzelfde fietspad uitkom als waar ik gisteren liep. Toen ben ik naar het dorp terug gewandeld voor ik bij het baken was, nu loop ik dus door.

En dan eindelijk ben ik bij het baken aangekomen. Wel via een andere weg dan gepland, maar och, ik heb toch een mooie wandeling gehad! Het baken grenst aan het broedgebied, maar je mag wel een paaltjeswandeling maken en dat doe ik dus maar even. Vanaf het baken heb je prachtig uitzicht alle kanten op en ik zie in de verte de veerdam liggen. Eigenlijk zou ik volgens de route dezelfde weg als gisteren terug moeten volgen, maar ik besluit naar de veerdam te lopen en dan langs het wad terug naar het dorp te gaan.

Zo maak ik de kilometers die ik gemist heb omdat ik niet verder mocht op het strand, weer goed. Het is best nog een aardig eindje naar de veerdam, maar het lopen langs het wad maakt alles goed! Ik neem het pad pal langs het wad, zodat ik beschut tegen de wind achter de dijk loop. Twee keer ga ik toch even de dijk op om te genieten van het uitzicht daarachter op de polders, maar word zowat de dijk afgeblazen door de wind!

Het is nog steeds wisselend bewolkt en zonnig en zeker als de zo'n op het drooggevallen wad schijnt is het schitterend. Het enige nadeel is dat het asfaltpad erg schuin loopt, dat is niet goed voor de knieën! Dan komt er een tweede dam, die van de jachthaven en direct daarna ga je rechtsaf naar het dorp. Nog een klein stukje pal tegen de wind in en dan passeer ik het plaatsnaambord Schiermonnikoog weer.

Ik barst inmiddels van de honger en in het gezellig uitziende Cafe It Aude Beuthus strijk ik neer voor een kopje koffie en wat te eten. Dat wordt een groot bord friet met een kroketje en een lekkere portie sla. Ik laat het me goed smaken! Terug in het pension neem ik ook nog een kopje koffie, schrijf wat ansichtkaarten en ga die nog even op de bus doen. Dan lekker douchen en nu dus even dit verhaaltje tikken.

Ik heb heerlijk gelopen vandaag, hoewel de route heel anders is geworden dan gepland. Qua afstand kwam hij wel redelijk in de buurt, het is bijna 24 km geworden. Morgen staat er een route aan de andere kant van het eiland op het programma, die is maar 16 km en kan ik misschien leuk combineren met het loslaten van de zeehondjes op het strand!