Eindelijk bij de kliffen!
Door: Danyell
Blijf op de hoogte en volg Danyell
27 Juni 2012 | Denemarken, Borre
Al jaren staan de krijtkliffen van Møn op m'n verlanglijstje, en nu gaat het er dan eindelijk van komen! Gisterenavond heb ik ze natuurlijk al een beetje van boven gezien, maar vandaag ga ik een rondwandeling maken waarbij ik ook aan de voet van de kliffen langs de waterlijn zal lopen.
Ik start daarvoor bij het Geocenter. Daar kan je al direct een trap naar beneden nemen (497 treden), maar ik ga eerst een stuk bovenlangs naar een volgende trap, daar naar beneden en benedenlangs terug richting Geocenter. Daar nog niet de trap op, maar weer doorlopen naar een volgende trap en daar naar boven. Dan bovenlangs weer terug naar het Geocenter. Achteraf blijkt het maar een ommetje te zijn van 5,5 km, maar de moeilijkheidsgraad is hoog!
Het eeste stuk bovenlangs gaat voornamelijk door het bos boven op de kliffen, maar af en toe loopt het pad naar de rand en heb je uitzicht over duizelingwekkende hoogten. Hier ben je op een veel drukker bezocht punt dan waar ik gisteren was, daar stonden vaak geen hekken, hier wel! Hoewel je ongeveer op dezelfde hoogte blijft, zitten er ook in dit bovenlangs stuk pittige klimmetjes!
En daar is dan de trap! Bijna 500 treden naar beneden! Ik twijfel nog even of ik wel of niet zal gaan, tenslotte moet je hoe dan ook weer terug naar boven. Maar och, het is mooi weer en ik heb de hele dag de tijd. Ik zal heus wel weer boven komen. Omdat het nog zo vroeg is, heb ik de trap voor mij alleen en bijna beneden ligt daar ook nog een cache. Het vergt wat klimwerk, maar dan heb ik hem toch te pakken!
En dan ben ik op het strand en torenen de kliffen hoog boven me uit. Wat een imposant gezicht! Er staan trouwens overal bordjes dat je dit alles geheel op eigen risico doet, want er komt nog weleens een wandje naar beneden vallen. En als je dat op je hoofd krijgt, dan ben je plat! Direct na de trap liggen daar al de overblijfselen van een eerdere krijtlawine en ik moet er overheen klauteren om m'n weg te vervolgen.
Het lopen op het strand is vreselijk! Het strand bestaat alleen maar uit losse stenen (een stuk groter dan kiezels), tot aan de waterlijn toe, alleen aan de voet van de kliffen kan je soms op glad krijt lopen. Erg vermoeiend dus, maar de uitzichten zijn zo spectaculair dat je dat graag voor lief neemt. Ik sta om de haverklap stil voor een fotootje en om mooie steentjes te zoeken!
Bij de trap van het Geocenter aangekomen wordt het wat drukker met mensen, ook wandelt er een hele kleuterklas rond. Ik ga dus nog niet naar boven, maar vervolg mijn weg over het strand, waar nu wel meer mensen lopen dan op het eerste stuk. Af en toe kijk ik naar boven en zie toch wel scheuren in het krijt zitten. Gelukkig komt er vandaag niks naar beneden!
Dan ben ik bij de trap waar ik wel omhoog moet en na het vinden van een cache, vang ik de beklimming aan. Ik deel het geheel op in stukjes van 20 à 30 treden en puf dan even uit. Er staan langs de kant ook bankjes en halverwege neem ik even een koffiepauze. Met pauze mee ben ik binnen het half uur boven. Het is me alles meegevallen!
Dan weer bovenlangs terug naar het Geocenter, waarbij ik nog 2 caches doe en dan ben ik terug. Het is een geweldige ervaring geweest! Ben blij dat ik hier eindelijk geweest ben. Ik ga het Geocenter nog even in, bekijk het museum en neem een kopje koffie.
Inmiddels is het heerlijk weer geworden en ik besluit de rest van het eiland een beetje te bekijken, tenslotte is het pas 3 uur! Eerst het kerkje van Elmelund, dat is van binnen inderdaad versierd met prachtige fresco's, jammer dat de toren in de steigers staat.
Dan rij ik helemaal naar de andere kant van Møn en via een éénbaansbrug met een stoplicht kom ik op het eilandje Nyord. En dat is weer helemaal mijn ding! Een klein en knus dorpje en gras en weilanden zover als je kunt zien. Bloeiend koolzaad, graspaden langs de zee, ik breng er een heerlijk uurtje door. Ik wandel zo'n beetje het halve eiland rond en dan gaat het op de terugweg aan.
Even tanken, hoef ik dat morgen niet te doen en dan terug naar m'n B&B om een hapje te eten. De avond is zo mooi, dat ik besluit bij de vuurtoren (Møns Fyr) nog een paar caches te doen en ook die twee zijn allebei gevonden. Op de weg terug een prachtige zonsondergang met een vlammende hemel gezien en nu ben ik weer terug op m'n kamer.
Morgen naar m'n lastste overnachtingsadres, daar nog twee nachtjes en dan naar huis, 't gaat opschieten ... :(
Ik start daarvoor bij het Geocenter. Daar kan je al direct een trap naar beneden nemen (497 treden), maar ik ga eerst een stuk bovenlangs naar een volgende trap, daar naar beneden en benedenlangs terug richting Geocenter. Daar nog niet de trap op, maar weer doorlopen naar een volgende trap en daar naar boven. Dan bovenlangs weer terug naar het Geocenter. Achteraf blijkt het maar een ommetje te zijn van 5,5 km, maar de moeilijkheidsgraad is hoog!
Het eeste stuk bovenlangs gaat voornamelijk door het bos boven op de kliffen, maar af en toe loopt het pad naar de rand en heb je uitzicht over duizelingwekkende hoogten. Hier ben je op een veel drukker bezocht punt dan waar ik gisteren was, daar stonden vaak geen hekken, hier wel! Hoewel je ongeveer op dezelfde hoogte blijft, zitten er ook in dit bovenlangs stuk pittige klimmetjes!
En daar is dan de trap! Bijna 500 treden naar beneden! Ik twijfel nog even of ik wel of niet zal gaan, tenslotte moet je hoe dan ook weer terug naar boven. Maar och, het is mooi weer en ik heb de hele dag de tijd. Ik zal heus wel weer boven komen. Omdat het nog zo vroeg is, heb ik de trap voor mij alleen en bijna beneden ligt daar ook nog een cache. Het vergt wat klimwerk, maar dan heb ik hem toch te pakken!
En dan ben ik op het strand en torenen de kliffen hoog boven me uit. Wat een imposant gezicht! Er staan trouwens overal bordjes dat je dit alles geheel op eigen risico doet, want er komt nog weleens een wandje naar beneden vallen. En als je dat op je hoofd krijgt, dan ben je plat! Direct na de trap liggen daar al de overblijfselen van een eerdere krijtlawine en ik moet er overheen klauteren om m'n weg te vervolgen.
Het lopen op het strand is vreselijk! Het strand bestaat alleen maar uit losse stenen (een stuk groter dan kiezels), tot aan de waterlijn toe, alleen aan de voet van de kliffen kan je soms op glad krijt lopen. Erg vermoeiend dus, maar de uitzichten zijn zo spectaculair dat je dat graag voor lief neemt. Ik sta om de haverklap stil voor een fotootje en om mooie steentjes te zoeken!
Bij de trap van het Geocenter aangekomen wordt het wat drukker met mensen, ook wandelt er een hele kleuterklas rond. Ik ga dus nog niet naar boven, maar vervolg mijn weg over het strand, waar nu wel meer mensen lopen dan op het eerste stuk. Af en toe kijk ik naar boven en zie toch wel scheuren in het krijt zitten. Gelukkig komt er vandaag niks naar beneden!
Dan ben ik bij de trap waar ik wel omhoog moet en na het vinden van een cache, vang ik de beklimming aan. Ik deel het geheel op in stukjes van 20 à 30 treden en puf dan even uit. Er staan langs de kant ook bankjes en halverwege neem ik even een koffiepauze. Met pauze mee ben ik binnen het half uur boven. Het is me alles meegevallen!
Dan weer bovenlangs terug naar het Geocenter, waarbij ik nog 2 caches doe en dan ben ik terug. Het is een geweldige ervaring geweest! Ben blij dat ik hier eindelijk geweest ben. Ik ga het Geocenter nog even in, bekijk het museum en neem een kopje koffie.
Inmiddels is het heerlijk weer geworden en ik besluit de rest van het eiland een beetje te bekijken, tenslotte is het pas 3 uur! Eerst het kerkje van Elmelund, dat is van binnen inderdaad versierd met prachtige fresco's, jammer dat de toren in de steigers staat.
Dan rij ik helemaal naar de andere kant van Møn en via een éénbaansbrug met een stoplicht kom ik op het eilandje Nyord. En dat is weer helemaal mijn ding! Een klein en knus dorpje en gras en weilanden zover als je kunt zien. Bloeiend koolzaad, graspaden langs de zee, ik breng er een heerlijk uurtje door. Ik wandel zo'n beetje het halve eiland rond en dan gaat het op de terugweg aan.
Even tanken, hoef ik dat morgen niet te doen en dan terug naar m'n B&B om een hapje te eten. De avond is zo mooi, dat ik besluit bij de vuurtoren (Møns Fyr) nog een paar caches te doen en ook die twee zijn allebei gevonden. Op de weg terug een prachtige zonsondergang met een vlammende hemel gezien en nu ben ik weer terug op m'n kamer.
Morgen naar m'n lastste overnachtingsadres, daar nog twee nachtjes en dan naar huis, 't gaat opschieten ... :(
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
