Een koude en beetje zonnige vierde dag.

En zo is alweer m'n laatste dag op Texel aangebroken! Vrij vroeg ben ik wakker, omdat ik mijn ontbijt voor 8 uur heb besteld , en verwachtingsvol kijk ik naar buiten. Helaas, geen vrolijk zonnetje vandaag, maar weer een grijze hemel. Ik soes nog wat na en kleed me dan (weer warm) aan voor het laatste stuk van het Texelpad. Niet zo'n heel lange dag vandaag, ongeveer 20 kilometer en dat komt mooi uit, ik moet natuurlijk ook weer terug met de boot en nog twee uurtjes rijden naar huis.

Net terwijl ik klaar ben met aankleden wordt er op de deur geklopt en staat daar een mandje met heerlijk verse en warme broodjes en een versgekookt eitje. De rest van de ontbijtspullen stond al op m'n kamer. Natuurlijk maak ik even een fotootje van de ontbijttafel en zet er een lekker bakkie koffie bij. Dan val ik aan, maar helaas moet ik het na twee broodjes, het eitje en wat fruit alweer opgeven. Zo'n overvloedig ontbijt is nu eenmaal niet aan mij besteed! Maar het was wel heerlijk, trouwens bij alle drie de adresjes was het ontbijt prima!

Ik pak m'n tas en zet die in de garage klaar, waarna ik nog een babbeltje maak met Marije. Ik weet natuurlijk niet hoe laat ze precies m'n bagage op komen halen, maar Marije belooft ervoor te zorgen dat ze te allen tijde bij m'n tas kunnen. Dat bagagevervoer is de hele week prima verlopen en zeker met dit weer (de wind samen met de duinen en het strand in het begin zorgden voor een extra pittige tocht) ben ik echt blij dat ik voor deze optie heb gekozen, hoewel er toch wel een aardig prijskaartje aan hing. Maar goed, voor alle luxe moet je betalen en daar is ook niks mis mee!

De route begint vandaag met een ommetje door het dorpje Den Burg en dat is een aardig dorpje, met leuke straatjes en een mooie kerk. Maar door het grauwe en koude weer en het vroege tijdstip, ziet het er vanmorgen niet zo vrolijk uit. Ik maak een praatje met een vroege winkelier die zijn spullen buiten zet en na een rondje om de kerk verlaat ik het dorp weer en trek de landerijen in. Nu voel je pas goed hoe koud en guur de wind is!

Via een graspad kom ik in het landschapsreservaat "Hoge Berg" en inderdaad ik het best een gestage klim naar het hoogste punt van Texel. Het stelt wel niet zoveel voor, maar met die koude tegenwind (ik loop immers weer richting het wad) en mijn altijd aanwezige ademtekort, is het toch best pittig! Ik kom langs een bevroren plasje water en langs het oude en het nieuwe kerkhof van Oudeschild. Ik loop het oude kerkhof even op voor een fotootje, heeft altijd wel wat vind ik, zo'n klein kerkhofje in de weilanden!

Inmiddels heb ik ook de eerste lammetjes gespot, samen met moeders voor de wind verscholen achter hun etensbak. Een paar andere lammetjes staan wel heel dapper in de wind en ik vind het er o zo zielig uitzien, die kleine beestjes in de kou! Maar verderop is er een heel weiland vol met schapen en lammetjes en ik neem dus maar aan dat ook die kleintjes tegen de kou bestand zijn. Het is wel een superschattig gezicht natuurlijk en m'n camera maakt overuren.

Inmiddels is er steeds meer blauw in de lucht verschenen en nu komt zo af en toe het zonnetje er ook bij. En zo kan ik vanaf het hoogste punt van Texel nog een paar mooie uitzichtsfoto's maken! En dan gaat het via een smal paadje (het Skillepaadje) dwars door de landerijen en langs een brede sloot richting Oudeschild. Nog steeds wind tegen, dat wel en ik loop me erop te verheugen dat ik straks na Oudeschild weer met de wind in de rug mag gaan lopen!

Ook Oudeschild is een prachtig mooi, klein plaatsje met twee mooie kerken en een molen. In een souvenirwinkeltje vlakbij de haven koop ik twee houten strandpaaltjes met de nummers 1 en 7 erop. Daarna maar eens op zoek naar een kopje koffie en in restaurant Havenzicht word ik op m'n wenken bediend. Lekker hoor, en waarschijnlijk de laatste tussenstop op Texel, want aan de kaart te zien kom ik verder vandaag niet meer langs horeca.

Als ik Havenzicht uitkom is de zon weer achter de wolken verdwenen en opnieuw voel ik hoe ijskoud de wind is! Gelukkig heb ik hem nu in de rug en aan de buitenkant van Oudeschild loop ik achter de dijk langs terug. Hier staat een hele rij snoeperige huisjes, het ene nog schattiger dan het andere. Leuk wonen lijkt me dat hier! Dan mag ik de Waddendijk op en achterlangs over het fietspad. Met de wind in de rug vlieg ik hier compleet!

Helaas duurt niet al te lang, dan ga ik het binnenland weer in en kom langs fort De Schans. Ik ga even een kijkje nemen, maar ik zie er net zoveel bijzonders aan. Op een luchtfoto komt het plaatje van een stervormig fort veel beter uit dan wanneer je erin loopt. Verder maar weer, windje in de rug en heerlijk door de weilanden. Ik zie nog ontzettend veel schapen met lammetjes, sommige maken een enorme herrie, maar ik zie ook schapen zonder lammetjes, die zijn zeker volgend jaar weer aan de beurt!

Dan kom ik bij een weg die linea recta naar de pont gaat, ik zie het bordje Veerhaven staan, maar die steek ik over en dan volgt nog zo'n 5 kilometer door de weilanden, inclusief nog een heel stuk over een grasdijk. De zon laat zich ook af en toe nog even zien en zo loop ik dit laatste stukje ook nog volop te genieten. Alleen krijg ik een beetje heel erg hoge nood en het is wel heel erg koud en kaal overal om buiten een plasje te doen. Ik bel dus maar brutaalweg bij een boerderij met een minicamping en gelukkig mag ik even van het toilet gebruik maken.

En dan is het uit met de pret. Het laatste stukje buigt de route weer naar het wad toe en dat betekent weer tegenwind. Eerst nog schuin van voor, maar dan de laatste twee kilometer vol in m'n gezicht. Pffffff, heb het nu wel een beetje gehad met die wind, hoor! Dan zie ik in de verte de aanlegplaats van de boot en via een rotonde bereik ik m'n eindpunt. De klok boven de terminal wijst 14.14 uur aan en GPS staat vandaag stil op 19,93 km. In totaal heb ik er 95 km opzitten.

In een klein restaurantje bestel ik een kopje koffie, blij om uit de wind te zijn en dan bel ik het taxibedrijf. M'n bagage zal gebracht worden met de bus van kwart voor drie, zodat ik de boot van 15.00 uur kan hebben. En ja hoor, stipt om kwart voor drie komt de bus aanrijden en daar is m'n tas weer. Allemaal perfect gelopen met dat bagagevervoer!

De boottocht gaat natuurlijk supersnel, 20 minuutjes maar, ik heb net tijd om nog wat souvenirtjes te kopen en dan zijn we er al! Ik wandel met rugzak en tas de boot af en ook hier in Den Helder is het koud en winderig. Ook de zon is nu definitief verdwenen. Kiaatje staat trouw te wachten en als ik BramBram in wil stellen blijkt die te denken dat ie nog steeds op Texel is. Hij zegt dat er een veerpont in de route zit en in de veronderstelling dat ie de pont Rozenburg-Maassluis bedoelt, toets ik in dat hij die moet vermijden. Dan zegt hij dat er geen route mogelijk is en raakt daar zo van slag van dat ie zichzelf gaat resetten. Enfin, uiteindelijk kan ik toch op weg en zonder al teveel oponthoud arriveer ik rond 18.00 uur in Rozenburg. Bram staat te springen om geknuffeld te worden en ik ben ook wel blij dat ik weer veilig thuis ben. Reizen is fijn, maar thuiskomen ook!

Al met al heb ik het Texelpad een prachtige route gevonden, beetje jammer van het koude weer en de gure wind, maar het is ieder geval droog geweest. Wie weet ga ik het pad nog wel eens doen, als het warmer is, misschien kan ik dan alsnog de route via het trekpontje lopen. Ik heb ook bedacht om de route eens andersom te lopen, maar dat trekt me niet zo aan, omdat dan de duinen en het strand op het laatst zitten. En al die duinen over als je al drie dagen in de benen hebt zitten, lijkt me niet zo heel plezierig! Maar voorlopig is dat nog niet aan de orde, eerst zijn de andere eilanden aan de beurt!