En het zit er weer op!

En dan is weer de dag van "naar huis gaan" aangebroken. En zie: Engeland huilt, omdat ik weer vertrek. En tranen met tuiten nog wel, tjonge jonge wat stortregent het!

Gauw maar ontbijten, een simpel ontbijtje met cornflakes, een eitje, yoghurt en toast. Uitgecheckt en in de regen op pad naar Dover. Het is zulk slecht weer, dat ik plannen om naar Canterbury te gaan of een ritje over de witte kliffen te maken, laat schieten.

Ik tank nog even onderweg en drink een laatste kopje koffie in Engeland en dan besluit ik om maar gewoon naar Dover te rijden en te kijken of ik een vroegere boot kan nemen. En dat lukt wonderwel! In plaats van om 16.00 uur mag ik nu om 14.00 uur vertrekken! Da's mooi, dan ben ik twee uurtjes eerder thuis, terwijl het nog licht is!

De overtocht gaat gemoedelijk, de witte kliffen verdwijnen al snel in de nevel en de zee is zo glad als een spiegel. Dat eerste klas reizen is wel heerlijk hoor, wat een rust in die lounge. Kan ik iedereen die deze overtocht doet aanraden!

Het ontschepen gaat snel en dan rijd ik weer gewoon aan de rechterkant van de weg, eerst een stukje door Frankrijk, dan heel België door en dan ben ik weer bijna thuis: daar is de grens met Nederland!

Ook dat laatste stukje gaat snel en voor ik het weet rijd ik rond een uur of negen Rozenburg binnen. Thuis is alles in orde, ik drink een kopje koffie bij de buren, bel m'n moeder even dat ik thuis ben en dan maak ik Kiaatje leeg. Vanavond lekker slapen in m'n eigen bed!