Van Amsterdam naar Weesp

Deze week voorspelden ze voor maandag het beste weer. Weliswaar koud, maar veel zon en pas in de middag wat wolkenvelden. Nadeel was wel dat ik 's avonds een vergadering van de RWV had en de route van huis naar Amsterdam (Weesp) is nogal filegevoelig. Ik besloot dus maar om 's morgens heel vroeg op pad te gaan en zette de wekker op 5 uur met het idee zo rond 6 uur te vertrekken.

's Avonds natuurlijk al m'n rugzak klaar gezet, wat eten en een flesje energiedrank plus natuurlijk m'n camelbag met water. Geen koffie, ik had het idee dat ik tijdens de proloog ergens in Amsterdam wel een bakkie kon doen en later op de dag is koffie is toch niet meer zo lekker uit de thermos.

Om het Westerborkpadboekje een beetje netjes te houden heb ik de pagina's die ik vandaag nodig zou hebben gescand en geprint en voor alle zekerheid gaat het boekje natuurlijk wel in de rugzak mee. Batterijen voor de camera, m'n GPS en mobieltje zijn opgeladen, na een kopje koffie 's morgens en een uitgebreide knuffelbeurt voor Bram kon ik op pad.

Rond 10 over zes stapte ik in Pandaatje en de reis naar Weesp is prima verlopen. Geen echte files gehad, bij Leiden op de A4, waar ze nog steeds aan de weg bezig zijn, stokte het een beetje, maar dat duurde hooguit een paar minuutjes. Vanaf deze kant kom je op een 5-baansweg op Amsterdam aanrijden, dus ook daar geen problemen. Vanaf Amsterdam naar Weesp stonden de files de andere kant op, aan mijn kant kon ik fluitend doorrijden.

BramBram loodste me feilloos naar de Park&Ride bij Weesp en daar was nog plek zat. Ik had erop gerekend om de trein van 07.54 naar Amsterdam te hebben, maar ik haalde met gemak nog een trein eerder. Om 07.39 zat ik dus in de trein naar Amsterdam. Een E-ticket had ik al van tevoren via internet gekocht en uitgeprint. Lang geleden dat ik in de trein heb gezeten. Het viel me op dat tegenwoordig niemand meer de krant leest in de trein, maar dat iedereen op z'n smartphone of een tablet zit te turen … Tijden veranderen!

Helaas had ik geen plekje bij het raam, dus ik kon m'n GPS niet door het raam heen al satellieten laten zoeken. Vlak voor Amsterdam heeft de trein even stil gestaan en werd er omgeroepen dat "we wachten op toestemming om Amsterdam Centraal binnen te rijden". Eenmaal op het Centraal Station besloot ik om ergens een bakkie koffie te gaan scoren en een toilet op te zoeken.

Een heerlijke koffie gedronken in Café Balkon op spoor 2 en daarnaast waren de toiletten. Kostte wel € 0,50 … best duur! Op het toilet legde ik m'n GPS even op een muurtje en pas daar realiseerde ik me dat ik toch nog niet helemaal goed voorbereid op pad was gegaan … De tracks, die ik zo zorgvuldig in had zitten tekenen in MapSource had ik niet in m'n GPS geladen … Dat was echt balen, nu moest ik toch alleen met de kaartjes en de routebeschrijving op pad.

Nou ja, de teleurstelling was ik gauw te boven, tenslotte deed ik vroeger ook alles zonder GPS en kwam ik ook overal waar ik wezen moest, dus dat zou vandaag ook wel lukken. Alleen is het makkelijker om het blauwe lijntje op je GPS-schermpje te volgen. Voor het Centraal Station zet ik m'n GPS aan, maar die kon geen satellieten vinden. Ik heb zeker 10 minuten heen en weer gedrenteld voor het station, maar nog steeds niks.

Ik wilde nu eindelijk wel eens op pad en ben volgens de routebeschrijving op zoek gegaan naar de markering. Ik had begrepen dat de 1e 5 etappes al gemarkeerd waren. En ja hoor, al snel had ik de markering te pakken. Al gauw liep ik de Brouwersgracht op en daar was historisch spoorpunt nummer 1. Helaas had ik nog steeds geen satellieten te pakken, dus het precieze punt kon ik hier niet markeren.

Ik liep verder via de routebeschrijving en hoewel ik de markering niet helemaal tip-top vond, kwam ik er toch wel goed uit. Bij historisch spoorpunt 2, het Anne Frankhuis, had ik eindelijk satellietontvangst en kon ik beginnen met markeren.

Bij het Anne Frankhuis stond al een aardige rij mensen, ondanks dat het nog geen 9 uur was. Ik keek naar boven en probeerde me voor te stellen hoe het geweest moet zijn, jarenlang met zoveel mensen in een paar kamertjes, opgesloten, en in voortdurende angst. Ik keek naar de Westertoren, waar Anne over schrijft in haar dagboek en verbaas me erover dat die zó dichtbij staat. Ik ken Amsterdam eigenlijk helemaal niet, maar kan de situatie nu beter plaatsen.

De route gaat verder over het Thorbeckeplein en het Rembrandtplein en daar heb ik voor het eerst problemen met de routebeschrijving. Vragen aan voorbijgangers heeft niet zoveel nut, leer ik al gauw, de meeste mensen antwoorden in gebrekkig Engels dat ze "don't understand". Tja, Amsterdam .. toeristenstad … Gelukkig vind ik toch iemand die me wel de juiste straat kan wijzen en nadat ik bijna op m'n plaat ben gegaan tijdens het fotograferen van Rembrandt, vervolg ik de route weer.

Dat bijna op m'n plaat gaan gebeurde op een verraderlijk glad stukje, het heeft vannacht weer gevroren en plekjes in de schaduw zijn soms wel glad en soms niet. Omdat dit toch een route is, waarbij je veel om je heen kijkt, let ik niet altijd op m'n voeten en maak gedurende de ochtend diverse ongeplande schuivers. Gelukkig allemaal zonder vervelende gevolgen, behalve iedere keer een hartkloppinkje.

Ik maak een ommetje naar de boekenmarkt in de Oudemanhuispoort, maar ik heb òf de goede locatie niet te pakken òf ik ben te vroeg voor de boekenmarkt. Geen boek gezien dus, maar wel een mooie poort. En een vreemde meneer die hele gesprekken in zichzelf liep te houden. Ben wel meer vreemde vogels tegengekomen deze dag!

Na de passage van het Waterlooplein presteer ik het dus om helemaal verkeerd te lopen. Achteraf gezien gaat het fout bij de Süskindbrug. Het gekke is dat de routebeschrijving wel min of meer klopt op mijn foute weg! Ik kom een viaduct onderdoor en beland op de Weesperstraat en ja, zowel het viaduct als de Weesperstraat staan genoemd in de routebeschrijving. Die laatste zou volgens de routebeschrijving uit moeten komen op het J.D. Meijerplein en ik maar lopen en lopen en lopen, maar geen J.D. Meijerplein!

Ik probeer op m'n GPS in vergelijking met m'n routekaartje te bekijken waar ik heen moet en ik meen een tussendoorweg te zien. Die maar volgen en zowaar, daar zit weer een sticker! Maar nu klopt er van de routebeschrijving weer helemaal niks. Uiteindelijk kan een aardige voorbijganger me op weg helpen naar de Hollandsche Schouwburg, het eindpunt van de proloog. Het blijkt dat ik al ongeveer een kilometer op etappe nummer 1 zit …

Dat is niet de bedoeling, ik wil in ieder geval etappe nummer 1 starten bij de Hollandsche Schouwburg en ik loop die kilometer dus terug. Daar aangekomen vind ik dat ik wel een kopje koffie heb verdiend en ik ga naar binnen bij Café Koosje tegenover de schouwburg. Hè, heerlijk ff een bakkie en een toiletbezoekje, ik kikker er weer even van op.

Jammer is wel dat ik (hoewel ik 2 kilometer teveel heb gelopen) een paar punten van de proloog heb gemist. Voor één punt (het spiegelmonument, wat vlakbij ligt) loop ik nog even terug, maar voor de rest besluit ik om de proloog nog een keertje over te doen en dan te combineren met een bezoekje aan het Anne Frankhuis. Nu ga ik verder met etappe 1, van de Hollandsche Schouwburg naar station Diemen, 8,4 km lang.

(Even tussendoor: De proloog heb ik inmiddels opnieuw gelopen op 3 mei. De foto's zijn in het album tussengevoegd, die vallen direct op: 3 mei was (in tegenstelling tot vandaag) een sombere, grijze dag)

Het eerste stukje van etappe 1 ken ik dus al, en ja hoor, nu klopt de routebeschrijving wèl prima met de markering! Er komt een mooi stukje door het Oosterpark en aan het eind daarvan kom ik langs het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, waar m'n nichtje Cora jarenlang gewerkt heeft.

De route gaat verder door wat oude wijken, waaronder de Transvaalbuurt, in 1941 aangewezen als "Judenviertel". Hier is op een gevel een grote Davidsster geplaatst ter nagedachtenis aan de Joden die hier zijn weggevoerd. Via het Muiderpoortstation, waar ook een monument staat voor de Joden die hiervandaan gedeporteerd werden, gaat de route wat meer naar buiten de stad.

Langs een heel oud vervallen kerkhofje loop ik langs het water en zie in de verte prachtige wolkenluchten. Sommige wolken zien er dreigend grijs uit, maar het blijft droog. Wel staat er, nu ik meer buiten de stad ben, een stevig windje.

Na verloop van tijd is het de bedoeling dat ik via een trekpontje het water oversteek, maar met trekpontjes heb ik geen geluk. Ook dit pontje blijft muurvast aan de overkant liggen en zelfs met hulp van twee eveneens wandelende dames krijgen we het pontje niet naar onze kant. Gelukkig ligt er zo'n 100 meter verderop ook een brug en was het pontje niet echt nodig. Wel jammer, want het zag er leuk uit!

Ik kom langs het water richting Diemen te lopen en daar doemt toch wel een heel bekende brug op! Volgens mij heb ik daar tijdens "De Ronde van Amsterdam" overheen gelopen en ja hoor, ik kan de naam lezen: Nesciobrug. Prachtige brug en m'n camera maakt overuren, zeker tegen die donkere lucht is het een plaatje!

Dan gaat de route een weg richting Diemen in en ja hoor, dit herken ik ook! Bijna mis ik een afslag naar een onverhard pad naar rechts, maar ik zie het nog net op het nippertje. Een leuk paadje rondom Diemen volgt en dan kom ik onder een paar viaducten door en bereik aan het eind van de weg station Diemen.

Vlak voor het station zit links van de weg een Joodse begraafplaats en daar breng ik even een bezoekje. Ik had eigenlijk een lief klein kerkhofje verwacht en ik ben een beetje beduusd van de enorme omvang van dit kerkhof! Rijen en rijen sombere grijze grafstenen doemen voor me op, er zijn geen bloemen, er lopen geen mensen, er zijn alleen maar die stenen, bomen en vogels. Een indrukwekkende plaats!

Op het station neem ik even een korte eigen rust op een bankje, eet een paar crackers en drink m'n energiedrankje. Ik ben mooi op tijd, het is net 1 uur geweest en ik hoef nog maar 8,5 km te lopen, dat haal ik gemakkelijk voordat het ècht filerijden gaat worden terug richting huis!

In de 2e etappe zitten geen "historische sporen", de route gaat door Diemen heen en volgt daarna de spoorlijn naar het Diemerbos. Ik passeer een ijsbaan en bedenk dat het er hier een paar weken geleden wel anders uitgezien zal hebben! Bij het Diemerbos aangekomen volgt er een heel stuk door dit bos heen. Het is een nog nieuw bos en de route gaat deels over asfaltpaden en deels over onverharde paden. Ik vind het heerlijk wandelen hier na de toch wel drukke stadspassages!

Er loopt nog een wandelaar en we lopen samen een stukje op. Ik vertel over het Westerborkpad en hij zegt dat hij wel van het pad gehoord heeft en er over gedacht heeft om zelf ook een stuk te gaan lopen. Hij vraagt ook of ik dit pad ook inderdaad loop met de bedoeling om de gebeurtenissen uit het verleden te herdenken. Daar moet ik eigenlijk een beetje over nadenken. "Herdenk" ik echt? Ik weet het niet, maar je ontkomt er op deze tocht eigenlijk niet aan. Door de historische sporen te volgen en daarover te lezen, sta je automatisch stil bij de verschrikkingen van toen en ik realiseer me bijvoorbeeld wat een groot goed het is dat ik straks gewoon in alle vrijheid in Pandaatje naar huis kan rijden en niet in een trein met ongewisse bestemming naar Westerbork. Maar ik wandel dit pad ook omdat ik nou eenmaal van wandelen hou, ik hou het er maar op dat het fifty-fifty is en beantwoord ook in die trend de vraag van m'n tijdelijke medewandelaar.

Bij de volgende kruising zeggen we elkaar weer gedag en ik vervolg de route en zie een prachtige spoorbrug opdoemen! Wow, wat een geweldige brug en op de route zie ik dat ik er ook overheen mag. Prachtig! Net als ik onder de brug door loop om naar de oprit aan de andere kant te gaan komt er met luid geraas een trein over rijden. Wat een kabaal!

De brug op is best een aardige klim en onderweg over de brug heen kom ik een aantal scholieren tegen. Op de brug fietsen ze, maar als ik aan de andere kant kom zie ik ze toch met de fiets aan de hand naar boven komen. Nou, als die jonge fitte kinderen niet fietsend naar boven kunnen, zal hij dus inderdaad wel echt steil zijn!

Op de brug kan ik heerlijk om me heen kijken over de weilanden en beneden volgt er eigenlijk één lang recht pad naar station Weesp. Nog even langs een grote, tja wat is het eigenlijk? afvalhoop? waar de brandweer staat te blussen, zeker broei. Dan bereik ik na precies 8,5 km Weesp en zit ook de 2e etappe erop.

Als afstanden voor in m'n wandelboekje heb ik besloten om de afstanden uit het officiële Westerborkpadboekje aan te houden, dus niet de afstand die ik werkelijk loop, met alle ommetjes over boekenmarkten, kerkhoven en foutloopstukjes. Vandaag heb ik dus 5,9 plus 8,4 plus 8,5 = 22,8 kilometer afgelegd. In m'n wandelboekje rond ik dat natuurlijk af naar 23 km.

De terugweg naar huis gaat vlot, ik ben de ergste files inderdaad nog voor en met kleine opstoppinkjes bij Roelofarendsveen en Delft-Zuid ben ik rond 5 uur thuis, ruim op tijd voor de vergadering van vanavond. De eerste dag is prima verlopen, maar ik leg 7 knopen in m'n zakdoek om volgende keer niet te vergeten m'n tracks in de GPS te zetten, want als ik die bij me had gehad, was ik denk ik niet verkeerd gelopen in de proloog!