Van 't Harde naar Elburg en terug naar 't Harde

Deze dag belooft een vakantietripje op het Westerborkpad te worden. Vandaag is de enige dag dat ik niet van A naar B loop, maar een rondje maak met zowel de start als de finish in 't Harde. De route gaat naar Elburg en vandaar weer terug naar 't Harde. Ook de afstand doet lekker toeristisch aan: 19,6 km.

Ik had er natuurlijk, net als bij het rondje Vierhouten, nog een etappe aan vast kunnen plakken, maar ik wil Elburg eens op m'n gemakje bekijken, daar ben ik nog nooit geweest en ik hoor altijd van iedereen dat dat een prachtig stadje is. Dus een lekker relaxte etappe vandaag!

Om niet al te vroeg in Elburg te arriveren besluit ik om vandaag niet voor dag en dauw te vertrekken, maar pas "na de files" te gaan rijden. Zo vertrek ik dus pas om half negen uit Rozenburg. Nou, dat is dus driemaal niks! Ik rij van de ene file naar de andere en iedere keer verschijnt er op m'n BramBram weer dat hatelijke rode vierkant met een aantal minuten vertraging. Om 10 uur sta ik nog volop in de file bij Utrecht en verwonder me erover hoe het rond deze tijd nog zo druk kan zijn. Om 10 uur hoort toch iedereen allang op z'n werk te zitten …

Maar goed, uiteindelijk arriveer ik dan toch bij station 't Harde en helemaal achter op de parkeerplaats kan ik nog een plekje voor Pandaatje vinden. Toch wel een beetje vreemd om niet met de trein te hoeven maar direct met wandelen te kunnen beginnen!

Het eerste wat me opvalt is dat er weer een sticker op een paal zit! Dit is echter alleen in het begin, als ik het dorp 't Harde in loop is er geen markering meer. Geeft niks, ik heb m'n GPS en de routebeschrijving bij de hand, ik kom er wel!

Als eerste kom ik over het landgoed bij kasteel de Zwaluwenburg, waar in de oorlog onderduikers verborgen hebben gezeten. Vlak hiervoor ben ik langs een monumentje voor gevallenen in de 2e wereldoorlog gekomen. Het kasteel ziet er prachtig uit in het lentezonnetje en de landerijen rondom zijn zo droog dat er nu al zo vroeg in het jaar beregend moet worden!

De route gaat verder richting Elburg en tot m'n grote vreugde gaat het voornamelijk over boerenland. Heerlijk, ik kan weer volop om me heen kijken! Na ca. 6 kilometer bij het dorpje Oosterdorp staat er een uitnodigend bankje en daar strijk ik even op neer voor een korte rustpauze en een hapje en een drankje. Ik heb wat eerder honger dan normaal, maar ja, het is nu ook later op de dag, dus dat klopt wel!

Nadat ik langs landgoed Old Putten ben gekomen, kom ik bij de gemeentegrens van Elburg. Ik ga de brug over het water over en kom dan in het oude vestingstadje. En alle verhalen die ik gehoord heb, zijn meer dan waar: het is hier prachtig! Het doet me een klein beetje denken aan Brielle, hoewel dit iets kleinschaliger is.

Ik bezoek het VVV voor een stempeltje en een ansichtkaart voor in m'n wandelboekje en ik koop ook een kaart voor een nichtje dat morgen jarig is. Dan ga ik op zoek naar een terras en dat is niet moeilijk te vinden. In het zonnetje is het heerlijk en ik geniet uitgebreid van een koffie met een "appelzoen" erbij. Dit is naar het restaurant genoemd, dat Zilverzoen heet. Erg leuk en erg lekker!

Dan ga ik sightseeing doen, ik volg de route van het Westerborkpad om de historische sporen te bekijken, maar ik wijk vaak af van de route om leuke straatjes en steegjes te bewandelen en natuurlijk uitgebreid alles op de foto te zetten. Wel jammer dat het stadje niet helemaal autovrij is, soms ontkom ik toch niet aan auto's op de foto.

Na een stukje over de wallen kom ik bij het Joodse kerkhof, het hek is afgesloten maar door het hek heen kan ik toch een paar fotootjes maken. Vlakbij staat de synagoge en hier is een museum in gevestigd. Het vertelt voornamelijk over het Joodse leven in Elburg en omgeving en ik bekijk een film en een zaal vol met wetenswaardigheden.

Ik vind het vooral interessant omdat hier nu eens niet de nadruk ligt op wat er in de oorlog is gebeurd, maar juist op het "normale" Joodse leven. Ik bekijk het Hebreeuwse schrift en lees over Joodse feestdagen en de Joodse jaartelling. Verder koop ik een gidsje met een rondwandeling langs Joodse plaatsen in Elburg (iets uitgebreider dan op de route van het Westerborkpad staat) en een sleutelhanger met daarop een zevenarmige Joodse kandelaar.

Die laatste koop ik speciaal als herinnering aan het Westerborkpad, maar naar goed wandelaarsgebruik hang ik hem nu nog niet aan m'n rugzak, daar komt ie pas als ik het hele pad gelopen heb.

Dan heb ik wel weer trek in een bakkie koffie en even buiten het stadje, na de doorgang door de prachtige historische poort, zit daar een herberg aan het water van de haven. Weer heerlijk in het zonnetje, echt genieten vandaag!

En zo zit Elburg er ook weer op en via de stadswallen verlaat ik langs twee imposante leeuwen het vestingstadje. Prachtig geweest en misschien is het toeval, maar deze mooie etappe had wel nummer 17!

Etappe 18 voert nu terug naar 't Harde en zodra ik Elburg uit ben, zie ik weer markering. Etappe 18 blijkt dus inderdaad al helemaal gemarkeerd te zijn. Maar ik ben inmiddels zo gewend aan het wandelen via de GPS en de beschrijving dat ik daar gewoon mee doorga en de markering als extraatje in de gaten houd.

Ook etappe 18 gaat weer heerlijk over het boerenland, mooie rustige asfaltwegen, afgewisseld met schelpen- en grindpaden en soms nog een leuk dorpje (Hoge Enk, nog nóóóóóít van gehoord!). Ook passeer ik de nodige schapen met schattige lammetjes en af en toe blaft er een hond naar me, maar gelukkig blijft het bij blaffen!

Het allerlaatste stukje gaat nog een beetje door het bos en dan eindig ik op dezelfde laan als bij etappe 16. Nu zit hier wel markering en toen ik etappe 16 liep (afgelopen vrijdag) nog niet, de markering is dus net pas gedaan, waarschijnlijk in het weekend.

Om kwart over zes arriveer op station 't Harde en na even getankt te hebben rij ik de inmiddels overbekende weg naar huis weer. 't Is maar goed dat ik geen hekel heb aan autorijden … Omdat ik nu vrij laat ben, heb ik bijna geen last van files en rond 8 uur ben ik thuis. Het is weer een geweldige dag geweest!